موقعيت بهينه بازشوي جان در تيرورق هاي بال جعبه اي تحت اثر توام برش و خمش

عموما سطح مقطع تيرورقهاي فولادي بصورت I شكل مي باشد. در سال هاي اخير استفاده از تيرورق هايي با شكل سطح مقطع بال جعبه اي توسط محققين پيشنهاد شد كه مورد استقبال مهندسين سازه قرار گرفت. فرم كلي اين سطح مقطع بصورت I و بال هاي آن بصورت جعبه اي مي باشد. اين نوع تيرورق ها به دليل شكل خاص سطح مقطع خود از سختي پيچشي و مقاومت برشي بالاتري نسبت به تير ورق هاي نظير I شكل برخوردارهستند. ضوابط و مقررات طراحي مقاطع I شكل در بسياري از موارد براي تيرورق هاي بال جعبه اي مناسب نيست. لذا اين مطلب، پژوهش در زمينه اين نوع تيرورق ها را جهت طراحي و استفاده بهينه از آنها ضروري مي نمايد. يكي از مسائل مطرح در طراحي تير ورق ها با دهانه هاي بزرگ، احداث بازشو جان به دلايل مختلف از قبيل عبور لوله هاي تاسيسات، تردد بازرسين تعمير و نگهداري و ... مي باشد. وجود بازشو در جان تير ورق سبب كاهش مقاومت آن در برابر پديده اندركنش برش و خمش خواهد شد. اين تحقيق با هدف تعيين موقعيت مناسب بازشو جان در تيرورق هاي بال جعبه اي به منطور استفاده از حداكثر ظرفيت باربري آنها انجام شد. در اين راستا تعداد زيادي تيرورق بال جعبه اي به روش المان محدود توسط نرم افزار ABAQUS مدل سازي گرديد و آناليز استاتيكي غير خطي هندسي و مصالح در مورد آنها انجام شد. به منظور دستيابي به هدف مورد نظر طي يك مطالعه ي پارامتريك اثر موقعيت بازشوي جان بر ظرفيت باربري تيرورق هاي بال جعبه اي تحت اثر توام برش و خمش بررسي گرديد. بر اساس نتايج بدست آمده، بازه اي از طول دهانه تيرورق بال جعبه اي به عنوان موقعيت بهينه بازشوي جان براي كسب حداكثر ظرفيت باربري پيشنهاد شد.