ارائه الگوي مناسب در نظارت، ارزيابي و تضمين كيفيت پژوهش و فناوري

توسعه پايدار و متوازن يك كشور، مشروط به توسعه علم و فناوري است. امروز جايگاه علم و فناوري به عنوان پيشران اصلي توسعه اقتصادي، سياسي، اجتماعي و فرهنگي بيش از پيش برجسته شده است. از اينرو ارتقاء كيفيت علم و فناوري از دغدغه هاي جدي متوليان آموزش عالي جوامع تبديل شده است. از اين رهگذر، دستيابي به توسعه علمي نيازمند توجه به نظارت و ارزيابي كيفيت فعاليت هاي پژوهش و فناوري است. اهميت نظارت و پايش علم و فناوري به گونه اي در بسياري از اسناد بالادستي سياست گذاري علم و فناوري از جمله سياستهاي كلي علم و فناوري ابلاغي توسط مقام معظم رهبري، نقشه جامع علمي كشور و مواد 15 و 16 برنامه پنجم توسعه كشور بدان تاكيد شده است. سوال اصلي اين پژوهش اينست كه چرا عليرغم تاكيدات مذكور و تلاش هاي صورت گرفته توسط دستگاههاي اجرايي متولي در اين زمينه، تاكنون در دستيابي به اهداف ترسيم شده در اين زمينه موفق نبوده ايم. با توجه به اسناد و سوابق موجود مي توان اظهار نمود كه اولا نظارت و ارزيابي فعاليت هاي پژوهش و فناوري دانشگاهها و موسسات آموزش عالي مغفول مانده است و ثانيا ارزيابي هاي انجام شده بطور پراكنده و بدون برخوداري از الگويي منسجم بوده است. بنابراين پژوهش بدنبال ارائه الگويي مناسب در اين زمينه است. روش تحقيق در اين پژوهش كيفي و از نوع پژوهش هاي توسعه اي بوده است. هم چنين روش جمع آوري داده هاي مورد نياز براي اين پژوهش از طريق مطالعات اسنادي و برگزاري پانل خبرگان و تحليل داده ها با روش تحليل محتوا انجام گرفته است. نتيجه اين پژوهش ارائه الگويي مناسب براي ارزيابي و اعتبارسنجي موسسات پژوهش و فناوري خواهد بود.