آسيب شناسي برنامه درسي با تأكيد بر تبارشناسي مسائل و مشكلات از نظرگاه دانش آموختگان دانشگاه فرهنگيان همدان

پژوهش حاضر با هدف آسيب شناسي برنامه درسي دانشگاه فرهنگيان با تأكيد بر تبارشناسي مسائل و مشكلات دانش آموختگان به انجام رسيده است. در اين راستا اهدافي چون: كفايت برنامه درسي دانشگاه فرهنگي در ايجاد توانايي هاي شناختي، كاربردي و قابليت هاي رفتاري و عاطفي دانش آموختگان، مسائل و مشكلات برنامه درسي دانشگاه و چالش هاي پيش روي دانش آموختگان در مدارس مورد بررسي قرار گرفته است. در اين پژوهش از روش تحقيق آميخته - اكتشافي استفاده شده است. گردآوري داده ها در دو مرحله با بهره گيري از پرسشنامه محقق ساخته و مصاحبه نيمه ساختاريافته انجام گرفت. نمونه مورد مطالعه 120 نفر از دانش آموختگان (60 نفر پسر و 60 نفر دختر) بودند. نتايج نشان داد موفقيت برنامه درسي دانشگاه فرهنگيان در زمينه ايجاد توانايي هاي شناختي (3٫29 = )، و قابليت هاي ارتباطي و عاطفي ( 3/14= ) در مقايسه با ميانگين فرضي (3= ) در حد متوسط است. اما در خصوص ايجاد توانايي كاربردي (1 / 71 = ) كمتر از متوسط توفيق داشته است. مشكلات برنامه درسي از ديدگاه دانش آموختگان نيز عبارت بودند از: غالب بودن برنامه درسي پنهان و نهفته نسبت به برنامه درسي آشكار، فاصله برنامه درسي قصد شده، اجراشده و ارزيابي شده، كاربردي نبودن محتوا و سرفصل هاي آموزشي، جزوه محوري، نبود كارورزي در كلاس هاي چند پايه، و نبودن واحد روابط انساني. چالش هاي دانش آموختگان در مدارس نيز آماده نبودن براي تدريس در كلاس هاي چند پايه، ناتواني در زمينه اجراي روش هاي تدريس متناسب با محتواي كتب درسي، خستگي مفرط در مديريت كلاس، و ناتواني در برقراري ارتباط با والدين شناسايي شدند.