مروري بر عوامل موثر بر آمادگي اجراي طرح هاي ناب درموسسات آموزش عالي

در دهه اخير با گسترش موسسات و نهاد هاي دانشگاهي و آموزش عالي در سراسر جهان و من جمله ايران، موضوعات بهبود كيفيت مداوم و اصلاح فرايندهاي دانشگاهي بيش از پيش مطرح گرديده است. يكي از شاخه هاي بهبود كيفيت فرايند ها، مديريت ناب دانشگاه و بازي با حاصل جمع برد-برد در محيط و بافت آموزش عالي است. رويكرد بهبود ناب متاثر از فلسفه ناب به عنوان يكي از شاخه هاي مديريت كيفيت و تفكر ناب است كه از صنايع اتوموبيل سازي شروع گشته و امروزه به صنايع خدماتي گسترش يافته است. هدف اين مقاله، مروري بر ادبيات نظري در زمينه شناسايي عوامل و ضرورت هاي آمادگي اين رويكرد در موسسات آموزش عالي است. اين عوامل قبل از شروع و اجراي هرگونه روش و برنامه هاي ناب سازي در دانشگاه مي بايست مد نظر قرار گيرند تا نتايج پروژه ها به شكست نيانجامد. روش تحليل در اين مقاله استفاده از داده هاي بدست آمده ادبيات نظري براي دسته بندي و جمع بندي اين مولفه ها است. نتايج مرور ادبيات نظري در زمينه عوامل حياتي و مهم در آمادگي براي شروع طرح هاي ناب سازي در محيط آموزش عالي نشان دادند كه اين عوامل در جهت حفظ و نگهداري و رسيدن به نتايج مطلوب بسيار اهميت دارند. همينطور عوامل و پيش بايسته هاي شروع طرح هاي ناب سازي در آموزش عالي با عوامل موفقيت حياتي اين طرح ها تفاوت دارند چون عوامل موفقيت حياتي پس از تصميم قطعي مديريت آموزش عالي براي سرمايه گذاري در اين گونه طرح ها، تعيين مي گردند.