تاثير حذف هورمون اتيلن با استفاده از زئوليتهاي پوشش داده شده با پرمنگنات پتاسيم، بر افزايش عمر انبارماني و خصوصيات كيفي ميوه زردآلو رقم شاهرودي

توليد دروني گاز اتيلن و با حضور بيروني اين گاز در محيط به عنوان يكي از اصلي ترين دلايل و عوامل ضايعات پس از برداشت و كاهش عمر انبارماني بسياري از ميوه ها از جمله زردآلو عنوان شده است. اين هورمون باعث رسيدگي زودهنگام افزايش حساسيت به بيماري هاي قارچي و باكتريايي و كاهش عمر انبارماني زردآلو مي شود. به منظور بررسي اثر ذرات نانوجاذب اتيلن بر كاهش ضايعات انباري اين ميوه آزمايشي بصورت فاكتوريل با طرح پايه بلوكهاي كامل تصادفي در 4 تكرار با 2 فاكتور بسته هاي گرانول نانوجاذب و دستگاه نانوجاذب در شركت زيست پژوهان خاورميانه اجرا شد. تيمارها شامل استفاده از بسته هاي كوچك حاوي گرانولهاي نانوجاذب در هر جعبه و با استفاده از دستگاه جاذب، استفاده از بسته هاي كوچك گرانولهاي نانوجاذب بدون دستگاه جاذب، استفاده از دستگاه جاذب بدون بسته هاي كوچك حاوي گرتوهاي جاذب و تيمار شاهد بدون دستگاه جاذب و بدون بسته هاي كوچك حاوي گرانولهاي جاذب) بودند. براي اندازه گيري صفات بريكس، اسيديته قابل تيتر، pH سفتي بافت و درصد افت وزني، ميوه ها تحت تيمارهاي مورد بررسي، به مدت 1 ماه در سردخانه نگهداري شده و نمونه برداري از آنها در زمان هاي صفر (شاهد)، 10، 20 و 30 روز بعد از قرار دادن ميوه در سردخانه انجام شد. نتايج نشان دهنده وجود تفاوت معني دار بين تمام تيمارها و زمانهاي مختلف نمونه برداري بود. مقايسه ميانگين ها نشان داد كه بيشترين مقدار اسيديته قابل تيتر (0/21) و سفتي بافت (32/71) و كمترين مقدار (pH (5/49، بريكس (11/5) و افت وزني (5/59) مربوط به تيمار استفاده از دستگاه جاذب اتيلن به همراه بسته هاي جاذب اتيلن بوده و بالعكس كمترين مقدار اسيديته قابل تيتر ( 0/15) و سفتي بافت (16/84) و بيشترين مقدار (pH ( 5/80، بريكس (14/88) و افت وزني ( 14/30 ) مربوط به تيمار بدون استفاده از دستگاه و يا پسته هاي جاذب اتيلن بود. بنابر اين استفاده از جاذبهاي هورمون اتيلن از افت وزني، كاهش اسيديته قاپل تيتر، فساد و افزايش pH و بريكس جلوگيري نموده و سبب افزايش عمر انبارماني زردالو شد.