مقايسه دو خاك و چند ماده اصلاحي از نظر نگهداري رطوبت

ظرفيت جذب آب دو جاذب رطوبت مصنوعي ( پليمر هاي آب دوست " A200) ,M300 ") و دو جاذب رطوبت طبيعي زئوليت ميانه در دو اندازه كمتر از 2 و كمتر از 0.4 ميلي متر و كود گاوي در مقابل دو خاك (شني و لوم رسي، ارزيابي شد. ميزان نگهداري آب توسط اين مواد در مكش هاي 0، 33، 100، 500، 15000 سانتي متر بررسي شد. پليمرهاي مصنوعي از نظر نگهداري آب بسيار برتر از زئوليت و كود گاوي بودند. نگهداري آب در زئوليت به ويژه زئوليت درشت كمتر از خاك لوم شني و بسيار كمتر از كود گاوي بود. زئوليت ريزتر موثرتر از زئوليت درشت است