بررسي آموزش مهارت‌هاي پيش‌حرفه‌اي بر رفتارهاي انطباقي دانش‌آموزان كم‌توان‌ذهني دوره ابتدايي

زمينه و هدف: اغلب دانش‌آموزان با كم‌توان‌ذهني رفتارهاي انطباقي مناسب ندارند. رفتارهاي انطباق نايافته اين دانش‌آموزان منجر به مشكلات روان‌شناختي در همه ابعاد زندگي مي‌شود و تأثير نامطلوب بر تعامل آن‌ها باقي مي‌گذارد. بنابراين، پژوهش در زمينه رفتارهاي سازشي آن‌ها سودمند است و براي اين كه افراد كم‌توان‌ذهني بتوانند خود را با زندگي اجتماعي سازگار كنند مي بايست مهارت‌هاي آن‌ها در زمينه رفتار انطباقي بهبود يابد. در اين راستا هدف پژوهش حاضر، بررسي آموزش مهارت‌هاي پيش‌حرفه‌اي بر رفتارهاي انطباقي دانش‌آموزان كم‌توان‌ذهني مقطع ابتدايي مي‌باشد. روش: جهت انجام پژوهش حاضر 20 نفر از دانش‌آموزان كم‌توان‌ذهني شهرستان خدابنده با گزينش هدفمند به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در اين پژوهش؛ مقياس رفتار انطباقي واينلند (1965) مي باشد. و داده‌هاي به دست آمده با استفاده از آزمون t تك گروهي از طريق SPSS تحليل شد. آموزش مهارت‌هاي پيش‌حرفه‌اي به عنوان برنامه مداخله‌اي به مدت 12 جلسه (هر جلسه 90 دقيقه) بر روي دانش‌آموزان منتخب برگزار شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه آموزش مهارت‌هاي پيش‌حرفه‌اي بر بهبود رفتار انطباقي دانش‌آموزان كم‌توان‌ذهني اثربخش بوده و رفتار انطباقي آن‌ها با به كارگيري اين مهارت‌ها در قبل و بعد از برنامه مداخله تفاوت معناداري دارد (0.005>p). نتيجه گيري: نتايج اين پژوهش هماهنگ با نتايج پژوهش‌هاي گذشته است. بنابراين به كارگيري آموزش اين مهارت‌ها در مدارس ويژه به دانش‌آموزان كم‌توان‌ذهني ضروري مي باشد. از اين رو به مسئولين پيشنهاد مي‌شود در برنامه درسي و خدمات ويژه به افراد با نيازهاي ويژه آموزش اين مهارت‌ها را در نظر داشته باشند