تاثير بازي درماني بر جرات ورزي و پرخاشگري كودكان داراي هراس از مدرسه كودكان دبستاني شهر شيراز

هدف از پژوهش حاضر تاثير بازي درماني بر جرات ورزي و پرخاشگري كودكان داراي هراس از مدرسه بوده. روش پژوهش ازمايشي همراه با پيش آزمون و پس آزمون در دو گروه آزمايش و گواه بوده است. جامعه ي آماري اين پژوهش شامل كودكان دبستاني داراي هراس از مدرسه كه به كلينيك هاي روانشناسي در شهر شيراز مراجعه نموده اند و نمونه مورد مطالعه شامل 20 نفر ازكودكان كه بصورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل قرار گرفتند. كودكان گروه آزمايش در10جلسه بازي درماني كه در5 هفته برگزار گرديد،شركت نمودند.ابزار گردآوري اطلاعات شامل دو پرسشنامه پرخاشگري آيزنگ (1975)،جرأت ورزي گمبريل و ريچي (1975) مي باشد كه روايي و پايايي پرسشنامه مورد تاييد قرار گرفته است براي تجزيه و تحليل اطلاعات از روش هاي اماري توصيفي و استنباطي استفاده شد كه در امار استنباطي از تحليل كووارانس استفاده شد كه نتايج نشان داد بازي درماني بر جرات ورزي كودكان داراي هراس از مدرسه تاثير معناداري دارد همچنين بازي درماني بر پرخاشگري كودكان داراي هراس از مدرسه تاثير معناداري دارد