اختلال عصبي ديسلكسي و اثر آن بر اختلال در يادگيري

ديسلكسي مهم ترين اختلال يادگيري است. اين واژه براي اختلال ناتواني در خواندن استفاده مي شود و به نارساخواني مشهور است. ديسلكسي با نقص در يادگيري، هجي كردن، خواندن دقيق و پردازش بينايي همراه است. مي توان گفت كه ديسلكسي منشأ نورولوژيك دارد و به دنبال آسيب نواحي كليدي ارتباطي در نيمكره چپ مغز اتفاق مي افتد. نظريه هاي متعدد صوت شناختي، پردازش شنوايي، فضايي و بينايي هر يك علت ديسلكسي را مطرح مي كنند. در مقاله توصيفي كتابخانه اي، حاضر با بررسي نمونه هاي كتاب هاي فيزيولوژي برن و لوي، فيزيولوژي گايتون، فيزيولوژي گانونگ و فصل سوم كتاب بيماري هاي چشمي كودكان و استرابيسم كه به ديسلكسي و ناتواني يادگيري مي پردازد، بررسي مقالات از پايگاه هاي علمي معتبر مانند civilica و pubmad و مجلات روانشناسي داخل و خارج از كشور در فاصله سال هاي 2001 تاكنون به بررسي اثر ديسلكسي (كلمه كوري) بر اختلال يادگيري مي پردازد و نشان مي دهد كه آسيب‌هاي مغزي منجر به اختلال تكلم مي شوند و اين مسئله بر جنبه هاي مختلف يادگيري مانند سرعت پردازش مكاني، كاركرد حافظه، مشكل در خواندن، نوشتن و ديكته نويسي اثر مي گذارد. ازآنجاكه ظرفيت زبان بر ظرفيت يادگيري اثر دارد، خانواده و مربيان بايد نسبت به رشد زباني كودك ازنظر گفتار و درك كلام توجه كافي داشته باشند تا از بروز اختلال يادگيري جلوگيري شود.