مقايسه ي احساس گرفتاري و فقدان لذتجويي در والدين با و بدون دانش آموزان مبتلا به ناتواني يادگيري

هدف از پژوهش حاضر مقايسه ي احساس گرفتاري و فقدان لذتجويي در والدين با و بدون دانش آموزان مبتلا به ناتواني يادگيري بوده است. طرح پژوهش، توصيفي از نوع مقايسه اي است. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه ي والدين دانش آموزان دختر و پسر مبتلا و غير مبتلا به ناتواني يادگيري مي باشد. گروه قابل مطالعه 40 نفر از والدين دانش آموزان مبتلا به ناتواني يادگيري و گروه قابل مقايسه نيز 40 نفر از والدين دانش آموزان غير مبتلا تشكيل مي دهند. روش نمونه گيري به صورت تصادفي ساده مي باشد. براي تحليل داده هاي اين پژوهش از تحليل واريانس چند متغيري استفاده شده است. از مقياس احساس گرفتاري آلان و گيلبرت(1998) و فقدان لذتجويي اسنيش و هاميلتون (1995) استفاده شده است. نتايج نشان داد كه تفاوت معناداري بين دو گروه در احساس گرفتاري و فقدان لذتجويي وجود دارد به طوري كه والدين با دانش آموز مبتلا به ناتواني يادگيري در خرده مقياس هاي احساس گرفتاري و فقدان لذتجويي نمره كمتري داشته اند. بر اساس يافته هاي حاضر مي توان نتيجه گرفت تدوين الگوهاي آموزشي و افزايش حمايت¬هاي اجتماعي براي والدين دانش آموزان مبتلا به ناتواني يادگيري ضروري به نظر مي رسد