رابطه اختلالات يادگيري دانش آموزان دوره ابتدايي و اختلال بيش فعالي و كم توجهي والدين (مطالعه موردي؛ منطقه درودزن مرودشت)

پژوهش حاضر با هدف تعيين رابطه اختلالات يادگيري دانش آموزان دوره ابتدايي و اختلال بيش فعالي و كم توجهي والدين در منطقه درودزن شهرستان مرودشت انجام گرفت. اين مطالعه يك بررسي توصيفي- همبستگي است كه در سال تحصيلي 97-1396 اجرا گرديد. جامعه ي آماري پژوهش شامل كليه دانش آموزان دوره ابتدايي منطقه درودزن بود. نمونه پژوهش شامل 182 نفر بود كه به شيوه نمونه گيري خوشه اي تصادفي انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه اختلالات يادگيري كلورادو ويلكات و همكاران (CLDQ) و پرسشنامه اختلال بيش فعالي و كم توجه ي بزرگسالان (ASRS v1.1) استفاده شد كه روايي و پايايي آن ها مورد تاييد قرار گرفت. براي تجزيه و تحليل داده ها، از آمار توصيفي و استنباطي(ضريب همبستگي و تحليل رگرسيون) استفاده گرديد. بر اساس تجزيه و تحليل داده ها نتايج زير به دست آمد: 1) بين اختلالات يادگيري دانش آموزان دوره ابتدايي و اختلال بيش فعالي و كم توجهي والدين آنها رابطه معني داري وجود دارد. 2) بين اختلالات يادگيري دانش آموزان دوره ابتدايي و سن والدين آنها رابطه مثبت و معني داري وجود دارد. 3) بين اختلالات يادگيري دانش آموزان دوره ابتدايي و سواد والدين آنها رابطه منفي و معني داري وجود دارد. 4) اختلال بيش فعالي و كم توجهي والدين قادر به پيش بيني اختلالات يادگيري دانش آموزان مي باشد و در اين ميان، اختلال بيش فعالي و كم توجهي پدر داراي قدرت بيشتري براي پيش بيني ميزان اختلالات يادگيري دانش آموزان است.