بررسي روش هاي رفع اختلال يادگيري در املاء نويسي دانش آموزان مقطع ابتدايي

هر اختلالي كه در آن موفقيت تحصيلي فرد با توجه به سن و آموزش و هوش، براساس آزمونهاي معيار خواندن و نوشتن و محاسبه از آنچه انتظار مي رود بسيار كمتر باشد، اختلال يادگيري توصيف مي شود. نوشتن، يك فرآيند عصبي پيچيده است كه به هماهنگي مكانيسم هاي چندگانه مغز مرتبط است و نيازمند تحريك و ادغام زنجيره منابع اطلاعاتي چندگانه، توجه، حافظه، مهارت هاي حركتي، زبان و شناخت است. اختلال نوشتن يك ناتواني يادگيري ويژه است كه يادگيري زبان نوشتاري و استفاده از زبان نوشتاري براي بيان افكار و انديشه ها را تحت تأثير قرار مي دهد. اختلال نوشتن، شرايطي است كه نوشتن حروف با دست، آسيب مي بيند به طوري كه در نوشتن با دست و گاهي اوقات هجي كردن، ناتواني ايجاد مي كند. يكي از موارد شايع اختلال يادگيري دانش آموزان، اختلال در نوشتن (املاء) است ، اختلال نوشتن املاء يك اختلال مهارت آموزشي تعريف مي شود كه در دوران كودكي ظاهر مي شود. اين كودكان معمولا وارونه نويسي مي كنند يا بسيار بدخط مي نويسند. اين كودكان با وجود داشتن هوش طبيعي و امكانات آموزشي و عاطفي مناسب، در عملكرد تحصيلي نسبت به هم سن و سالان خود دچار تأخير هستند و عوامل متعددي را مانند عوامل زيست شناختي و جسماني، عوامل ژنتيكي و عوامل محيطي در ايجاد اين اختلال مؤثر مي دانند. اگر اختلال نوشتن به موقع تشخيص داده نشده و درمان نشود، مي تواند با ادامه اختلال، دستيابي شخص به سطوح بالاتر شغلي را با مشكل مواجه كند. افراد بالغ مبتلا به اختلال نوشتن، در انطباق اجتماعي در زمينه مهارت هاي نوشتن) دچار بي كفايتي ميشوند و اين احساس مستمر بي كفايتي، حس جدايي، بيگانگي و درماندگي و نهايتا افسردگي مزمن را در فرد ايجاد مي كند.دانش آموزان مبتلا به اين مشكل نيازمند آموزش ويژهاي هستند و وظيفه كارشناسان و معلمان در اين زمينه اين است كه عهده دار جبران ناتواني يادگيري به خصوص دانش آموز به صورت آموزش انفرادي يا گروه هاي كوچك باشند. روش تحقيق در مقاله حاضر توصيفي- تحليلي و روش گردآوري اطلاعات كتابخانه اي و ميداني مي باشد ، هدف تحقيق بررسي روش هاي رفع اختلال يادگيري املاء نويسي در دانش آموزان مقطع ابتدايي مي باشد.