نقش كارآفريني كشاورزي در توسعه نواحي روستايي

خلاقيت و نوآوري از اركان اصلي توسعه پايدار است. در همين راستا، از طريق كارآفريني روستايي به ويژه در بخش كشاورزي، ميتوان با شناسايي مزيت ها، محدوديت ها، ضعف ها و قوت هاي جوامع روستايي بر اساس برنامه ريزي راهبردي مناسب، به توسعه ي اقتصادي روستايي در كنار ساير ابعاد كمك كرد. اين پژوهش كه از نوع توصيفي و مطالعات كتابخانه اي است، به بررسي نقش كارآفريني كشاورزي در توسعه روستايي مي پردازد. تبيين و توصيف اين مطالعه كيفي نشان مي دهد كه متنوع سازي اقتصاد روستايي تنها با القا از بيرون محقق نمي شود، مگر اين كه كارآفرينان محيط هاي روستايي، خود فرصتها و منابع بالقوه و بالفعل را بشناسند و با استفاده بهينه از آنها تنوع اشتغال و اقتصاد را براي محيط هاي روستايي به ارمغان بياورند به همين جهت ايجاد مزيت هاي جديد اقتصادي، افزايش رفاه انساني، جلوگيري از مهاجرت روستاييان به شهرها و برقراري سازگاري بين فعاليت و فضاي زندگي در نواحي روستايي از اهداف راهبردي توسعه روستايي است كه مي تواند از طريق كارآفريني روستايي و كشاورزي دست يافتني گردد .