بازآفريني باغ هاي تاريخي تبريز با تاكيد بر باغشمال جهت ايجاد شهر سبز

در دوران قديم، باغ ها نشان دهنده هويت شهرها بودند، اما كم كم باغها جاي خود را به پاركها و فضا هاي باز شهري دادند. عملكرد اين گونه فضا ها و پارك ها در ابتدا فقط تفريح و تفرج بوده و تنها ديدگاه طراحي، ديدگاه زيبايي شناسي بوده است. ولي به مرور در طي چند قرن، طراحي پارك هم به صورت مدرن درآمده به صورتي كه امروزه پارك ها بخشي از محيط زيست طبيعي، شهري و نقطه پيوند انسان و طبيعت مي باشند. در سال هاي اخير حركت وسيعي در جهان جهت برنامه ريزي شهري به شيوه اي نوين صورت گرفته است كه تمركز اصلي آن بر رابطه شهر و محيط زيست پيرامون آن مي باشد كه با عناوين شهرهاي سالم، شهرهاي اكولوژيكي، شهرهاي پايدار، رشد هوشمند شهري و شهرهاي سبز مطرح گرديده است شهر سبز بر اهميت نقش شهر و تاثير مثبت شهرسازي در شكل دهي به فضاء اجتماع و سبك زندگي پايدار تاكيد دارد. هدف اصلي در اين پژوهش بازآفريني باغهاي تاريخي تبريز با تاكيد بر باغشمال جهت ايجاد شهر سبز است؛ پژوهش حاضر از نوع توصيفي تحليلي با تكيه بر شيوه اسنادي بوده است كه در نتيجه مي توان گفت: اكثر شاخص هاي شهر سبز در تبريز اختلاف زيادي با ميانگين شهر سبز دارند؛بنابراين بايد اقدامات برنامه ريزي شده اي توسط مسيولين شهري و برنامه ريزان جهت تبديل اين شهر به شهر سبز صورت گيرد