نگاهي به سياست گذاري ترويج علم در ايران در مقايسه با ساير كشورها

پيشرفت علم و فناوري و همچنين گسترش آن در جامعه، منوط به تدوين سياست هايي مدون و دقيق در راستاي ترويج علم و همچنين در اولويت قرار دادن آن به عنوان ركن اصلي قانون گذاري در جامعه است. كشورهاي صنعتي از حيث اينكه اهميت بيشتري براي سياست گذاري هاي كوتاه مدت و طولاني مدت در زمينه ي علم و فناوري قايل هستند، با كشورهاي غير صنعتي و در حال توسعه متفاوت اند. درك دقيق ضرورت اين مهم، عامل سياست گذاري هاي دقيق در اين زمينه است. با مطالعه ي كتابخانه اي انجام شده و همچنين مطالعه ي دقيق مقالات به روز و مرتبط، كه روش جمع آوري اطلاعات در اين مقاله است، اين نتيجه حاصل مي شود كه به هر ميزان تهيه و تدوين قوانين مرتبط با ترويج علم در جامعه مهم تلقي شود، طي مسير در زمينه ي ترويج علم در آن جامعه نيز سهل تر مي نمايد و هر چه ميزان هماهنگي ارگان هاي دولتي و خصوصي و همچنين نهادهاي مردمي در اين زمينه بيشتر باشد، رسيدن به نتيجه اي مطلوب در اين زمينه محتمل تر خواهد بود