نقش تأثيرگذار و تعيين كننده پايگاه هاي پژوهشي ، در رفع برخي چالش هاي آموزشي در موزه هاي علوم ( با تكيه بر اسناد و كتب خطي موجود در سازمان اسناد و كتابخانه ملي )

به نمايش گذاشتن فرهنگ و تمدن يك ملت از وظايف اصلي موزه ها است. موزه ها در آموزش و بوجود آوردن ايده در زمينه هاي متفاوت علوم سهيمند. امروزه مي توان از آنها به عنوان مراكز، تاريخي، فرهنگي و علمي و به عنوان پايگاه هاي اجتماعي غير مجازي ياد كرد ؛ به اين منظور كه بنا به نياز و خواست جامعه، تعيين كاركرد اين مراكز قابل پيش بيني و اجرايي است و حتي مي توان برخي از آنان را براي اهداف فوق برنامه ريزي كرد. آنچه كه در موزه هاي امروز خصوصا در موزه علوم و فنون به نمايش گذاشته مي شود ، دستاوردهاي علمي و فناوري دانشمندان اسلامي و ايراني براي مردم است كه متأسفانه به دست فراموشي سپرده شده است و اكنون حاصل اين زحمات ، توسط بنيان گذاران اين موزه و در راستاي ارتباط نسل جوان با گذشته پربار ايران اسلامي وآشنايي آنان با دانشمندان و اختراعاتي كه خيلي قبل تر از به ثبت رسيدن اختراعات اروپائيان صورت گرفته، قابل بازديد و بهره برداري است. در اين بين نمي توان كاركرد فرهنگي و توليد علم در مراكز فرهنگي همچون سازمان اسناد و كتابخانه ملي را ناديده گرفت . چه بسا اسناد و كتب خطي بسياري در اين مركز وجود دارد كه نشان از زحمات بي دريغ افرادي است كه سال ها قبل در توليد علم دست داشته اند و يا در برپايي موزه علوم تلاش كرده اند . در اين مقاله كه پژوهشي است بر شناخت و اهميت مراكز پژوهشي در توليد علم، با معرفي و استفاده از اسناد و نسخ خطي به عنوان ابزاري علمي در خدمت تاريخ علم و هنر متجلي در موزه ها، و با استناد بر چند نمونه از نسخ خطي و برگه هايي ار اسناد موجود و با توجه به منابع دست اول به اين امر پرداخته خواهد شد.