بررسي مسائل تخصيص بهينه عضو مازاد در سيستم هاي k از n و با اجزاي موازي يا آماده به كار

قابليت اطمينان، كيفيت در طول زمان تعريف مي گردد؛ نظريه قابليت اطمينان، به عنوان زير مجموعه اي از نظريه كنترل كيفيت محسوب مي گردد. در اين نوشته به بررسي مدل مسائل تخصيص بهينه عضو مازاد در سيستم هاي k از n و با اجزاي موازي يا آماده به كار پرداخته شده است. هدف نخست مدل بيشينه سازي قابليت اطمينان، و هدف دوم كمينه سازي هزينه كل سيستم است. همچنين محدوديت هاي سيستمي مدل نيز با توجه به شرايط تعيين شده اند. مدل در دو حالت با فرض قطعات يكسان و قطعات متفاوت نگاشته شده و مورد بررسي قرار گرفته است. نقش و اهميت بحث قابليت اطمينان با موضوع كيفيت و بهره وري به وضوح قابل مشاهده است. همان طور كه از واژه بهينه سازي بر مي آيد، طراحي و تخصيص بهينه سيستم هاي قابليت اطمينان علاوه بر ارائه محصول يا خدمت با كيفيت بهتر، بهره وري بيشتر را نيز براي سازمان ها به همراه خواهد داشت.