اثر خود - انقباضي خوشه هاي فلزي سديم در چارچوب پتانسيل موثر بهينه و الگوي ژله پايدار

Self-compression Effect of Sodium Metal Clusters in Optimized Effective Potential and Stabilized Jellium Model

تقريب چگالي اسپيني موضعي به خاطر داشتن سهم خود - انرژي برخي از خواص سيستمها به خصوص سيستمهاي همبسته قوي را نادرست پيش بيني مي كند . يك انتخاب درست براي تابعي تبادلي - همبستگي تابعي وابسته به اوربيتال مي باشد . در اين مقاله ما با استفاده از چنين فرمي براي تابعي تبادلي و الگوي ژله پايدار اندازه هاي تعادلي و انرژيهاي تعادلي را براي خوشه هاي سديم محاسبه كرده ايم . مقايسه اين نتايج با نتايج تقريب چگالي اسپيني موضعي نشان مي دهد كه در روش پتانسيل موثر بهينه طول پيوندها كوتاهتر به دست مي آيند.

Local spin density approximation, because of self-energy contribution, predicts incorrect values for some properties of systems, especially in strongly-correlated systems. One correct choice for the exchange-correlation functional is an orbital-dependent one. In this work, using such a form for the exchange functional and using the stabilized jellium model, we have calculated the equilibrium sizes and energies of sodium metal clusters. Comparison of the results with those obtained in the local spin density approximation shows that the former scheme predicts shorter bond lengths than the latter.