ارائه الگويي براي تخمين قابليت اطمينان سيستم با خرابي هاي وابسته به روش شبكه هاي بيزين

در محاسبه قابليت اطمينان سيستم ها، معمولا خرابي اجزاء را به صورت مستقل در نظر مي گيرند اما در واقعيت اجزاء سيستم به يكديگر وابسته مي باشند و خرابي هاي اجزاء تحت تأثير اين وابستگي قرار مي گيرد. يكي از انواع خرابي هاي وابسته، علت مشترك خرابي مي باشد بدين معنا كه عاملي وجود دارد كه باعث ايجاد خرابي در دو جزء سيستم يا بيشتر به صورت همزمان مي-شود. مدل هاي مختلفي از قبيل بتا فاكتور، آلفا فاكتور و MGL براي محاسبه احتمال خرابي اجزا با علت مشترك خرابي ارائه شده است. اگر خرابي هاي وابسته در محاسبه ي قابليت اطمينان سيستم مورد توجه قرار نگيرد موجب تحليل نادرست قابليت اطمينان مي شود يكي از روش هاي محاسبه قابليت اطمينان سيستم شبكه هاي بيزين مي باشد در اين ميان با استفاده از شبكه هاي بيزين مي توان قابليت اطمينان يك سيستم را با اجزاء وابسته و علت مشترك خرابي برآورد نمود. شبكه هاي بيزين روشي بسيار قدرتمند در محاسبه قابليت اطمينان اين نوع سيستم ها مي باشد. براي كنترل شبكه هاي حياتي آب رساني به منظور افزايش قابليت اطمينان سيستم از تركيب چند پمپ آب به صورت موازي استفاده مي شود تا در صورت خرابي يكي از پمپ ها، شبكه دچار قطعي آب نگردد. عواملي مانند لرزش، نوسانات برق، رطوبت، خطا در عمليات نگه داري-تعميرات و... موجب خرابي قسمت هاي مختلف پمپ ها مي شود كه نهايتا از كار افتادگي سيستم را به همراه دارد و باعث ايجاد علت مشترك خرابي در پمپ ها مي گردد از طرفي به دليل وابستگي بين اجزاء، كاركرد معيوب برخي اجزاء خرابي را در ديگر اجزاء سيستم انتشار مي دهد(خرابي آبشاري). در اين مقاله الگويي براي تخمين قابليت اطمينان شبكه هاي حياتي پمپاژ آب با در نظر گرفتن علت مشترك خرابي و اجزاء وابسته با استفاده از شبكه هاي بيزين ارائه مي شود.