تخمين قابليت اطمينان شفت مياني توربين در حضور عيوب الكتريكي

در اين مقاله، با استفاده از خروجي‌هاي حل ارتعاشات ناشي از عيوب الكتريكي ژنراتور به تخمين قابليت اطمينان و عمر شفت مياني توربين MGT-70 كه طرح ارتقاء يافته يكي از توربين‌هاي شركت زيمنس مي‌باشد، پرداخته شده است. از اينرو در ابتدا تحليل ارتعاشي صورت گرفته و عيوب الكتريكي موجود به طور مختصر معرفي گرديده‌اند. به طور كلي سه نوع عيب الكتريكي بر روي ژنراتور وجود دارد كه به صورت گشتاورهاي گذرا با توزيع گسترده به روتور ژنراتور وارد مي‌شوند. در تحليل صورت گرفته زمان رخداد عيب‌ها به صورت يك متغير اتفاقي در نظر گرفته شده و به كمك رهيافت تنش-عمر و قانون ماينر تعداد سيكل¬هايي كه مقدار تنش آن‌ها از حد دوام ماده تجاوز كرده محاسبه شده و مقدار آسيب متناظر به هر بار وارد شدن عيب‌ها بدست آمده است. مقدار گشتاور نامي نيز به صورت تنش ميانگين در محاسبات وارد شده و جهت به حساب آوردن پراكندگي متغيرهاي مختلف جهت شمارش تعداد سيكل هايي كه مقدار تنش آن از حد دوام ماده تجاوز كرده است، حد دوام ماده برابر مقدار ميانگين منهاي مقدار انحراف معيار آن در نظر گرفته شده است. با در دست داشتن مقدار آسيب هر عيب در زمان‌هاي مختلف، تعداد تكرار مجاز بارگذاري‌هاي مختلف استخراج گرديده و بر آن‌ها يك توزيع آماري برازش شده است. با توجه به توزيع آماري مناسب برازش شده، تابع قابليت اطمينان متناظر با هر عيب بدست آمده است. به كمك تابع قابليت اطمينان مي‌توان سطح قابليت اطمينان را براي تعداد تكرارهاي مجاز هر عيب بدست آورد. در نهايت مقادير تعداد تكرارهاي مجاز هر عيب در سطوح مختلف قابليت اطمينان براي دو توربين مورد نظر مورد مقايسه قرار گرفته است. با توجه به نتايج بدست آمده مشخص گرديده است كه عيب سنكرون شدن ناهمفاز از دو عيب ديگر بحراني‌تر بوده و اين عيب تنها مجاز به يك بار تكرار مي‌باشد.