پيش بيني نا اميدي بر پايه سبك اسنادي دانش آموزان و كمال گرايي مادران در دانش آموزان دختر پايه ششم ابتدايي شهر مهريز سال تحصيلي 94 - 1393

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی ناامیدی بر پایه كمال گرایی مادران و سبك اسنادی دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی شهر مهریز انجام شد. روش تحقیق در این طرح روش همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش كلیه دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی شهر مهریز در سال تحصیلی 94-93 و مادرانشان بودند كه در مجموع 414 نفر بودند و روش نمونه گیری به دلیل پراكندگی جامعه مورد مطالعه تصادفی خوشه ای چند مرحله ای بود و حجم آن نیز به روش كوكران محاسبه گردید. بنابراین 207 دانش آموز دختر و 207 نفر از مادران آنها نمونه پژوهش را تشكیل دادند. دانش آموزان دو پرسشنامه ناامیدی برای كودكان گازدین و همكارانش (1983) و پرسشنامه تجدیدنظر شده سبك اسنادی كودكان (CASQ-R)، (1998) و مادران آنها مقیاس كمال گرایی چند بعدی فراست (FMPS)، (1990) را تكمیل نمودند. ضمن آنكه پرسشنامه دانش آموز با مادر دارای یك كد بود. پس از تكمیل پرسشنامه ها و استنتاج نتایج از طریق تحلیل رگرسیون، یافته های پژوهش نشان دادند كه بین كمال گرایی كلی و كمال گرایی مثبت مادران با ناامیدی رابطه معنادار وجود ندارد (P>0/05) همچنین بین كمال گرایی منفی والدین و سبك اسنادی منفی با ناامیدی رابطه مثبت معنادار و بین سبك اسنادی مثبت با ناامیدی رابطه منفی معنادار وجود دارد (P<0/05) و در نهایت از بین متغیرهای مورد مطالعه در پیش بینی ناامیدی دانش آموزان، طبق نتایج رگرسیون تنها سبك اسنادی مثبت و منفی وارد معادله رگرسیون شده اند.