تعيين دبي اوج سالانه سيلاب با استفاده از روش هاي پارامتري و ناپارامتري در ايستگاه هاي البرز شمالي

در ايستگاه هاي هيدرومتري تحليل و تعيين دبي براي يك دوره بازگشت از لحاظ مسايل اقتصادي، مديريت سيلاب حائز اهميت است. براي تحليل فراواني سيلاب مي توان از روش هاي پارامتري و ناپارامتري استفاده كرد. در اين تحقيق روش هاي پارامتري و ناپارامتري براي تحليل فراواني سيلاب ايستگاه هاي البرز شمالي مورد استفاده قرار گرفتند و نتايح آنها با هم مقايسه گرديدند. در اين پژوهش ايستگاه هاي منتخب با دوره پايه آماري 30 ساله مشترك با توابع توزيع مختلف برازش شدند. همچنين روش ناپارامتري برآورد چگالي كرنل با روش هاي پارامتري مرسوم نظير نرمال، لوگ نرمال دو و سه پارامتري، گاماي دو پارامتري، لوگ پيرسون سه و گمبل (مقادير حدي نوع يك) با يكديگر مقايسه شدند. در روش ناپارامتري از روش كرنل نرمال براي برازش استفاده شده است. از معيار اطلاعات اكائيكو بيزي به عنوان معيارهاي نكويي برازش تعيين توزيع منتخب استفاده گرديد. نتايح بدست آمده نشان مي دهد روش ناپارامتري كرنل با داشتن كمترين معيار اطلاعات آكائيك و بيزي در 87 درصد ايستگاه هاي مورد نظر بهترين برازش را براي تعيين دبي داشته است. همچنين پس از تعيين برازش مناسب هر ايستگاه، در دوره هاي مختلف بازگشت دبي اوج سيلاب سالانه محاسبه گرديد.