انتخاب بهينه چاه هاي بهره برداري معرف در سفره هاي آب هاي زيرزميني (مطالعه موردي: دشت بهشهر- بندرگز)

امروزه آب زيرزميني در اكثر مناطق ايران از اهميت بسيار بالايي در جهت تامين كشاورزي برخوردار است. افزايش جمعيت و در نتيجه آن افزايش بهره برداري از اين منابع ارزشمند باعث شده است كه از نظر كميت كاهش يابد.و شناخت كمي و كيفي اين منبع مهم در جهت دستيابي به مديريت پايدار لازم و ضروري مي باشد. مطالعه حاضر با هدف انتخاب چاه هاي بهره برداري بهينه در دشت بهشهر-بندرگز انجام گرفت تا بدين وسيله بجاي آماربرداري و اندازه گيري از كل چاه هاي بهره برداري منطقه كه در چندين هزار حلقه مي باشد، تنها از تعداد محدودي از چاه هاي انتخابي براي تخمين و تعميم دادن به كل منطقه استفاده كرد و بدين جهت در صرف هزينه و زمان صرفه جويي خواهد شد.بدين جهت از استفاده از روش زمين آماري كريجينگ با روش Cross-Validationبراي انتخاب بهينه چاه هاي بهره برداري معرف استفاده شد . بدين منظور از 2767 چاه بهره برداري و پارامترهاي ميزان تخليه (برحسب مترمكعب)، عمق تا سطح ايستابي(متر) و سطح زيركشت (هكتار) استفاده گرديد. لذا براي اين منظور به طور تصادفي حالات 1 و 2 و 3 و 5 و 7 و 10 و 20 و 40 و 60 و 80 درصد تعداد چاه در دو كلاس آموزش و تست انتخاب و براي كاهش خطاي حاصل از انتخاب تصادفي از روش K-fold با استفاده از برنامه اي كه در محيط متلب برنامه نويسي شد چاه ها را در ده حالت مختلف در هر درصد تعداد چاه ها نيزانتخاب شدند. سپس با روش كريجينگ و مدل نمائي به روش صحت سنجي متقاطع به ارزيابي آنها با معيار RMSSE در ده حالت مختلف صورت گرفت. با استفاده از مقدار خطاي حداقل در هر درصد احتمالي و درصد هاي انتخابي چاه ها به برازش نمودار پيمايش- دقت در محيط curve-Expert انجام شد. نتايج نشان داد كه در حالت 7درصد بهينه ترين تعداد درصد چاه از نظر ميزان خطا و هزينه است. از محاسبه تخمين ميزان متوسط خطا در ده حالت از 7درصد چاه تعداد 193 چاه داراي بيشترين خطا و بحراني ترين چاه ها براي بهره برداري مي باشند و در نهايت چاه هاي بهينه و موقعيت چاه هاي مناسب براي بهره برداري ارائه گرديد .