ضرورت بازنگري ساختار حكمراني آب در ايران: مطالعه موردي حوضه ي زاينده رود

مطالعه ي حاضر، به منظور ارزيابي ساختار حكمراني آب، منطبق با ويژگي هاي نهادي و محيط عملياتي در حوضه ي زاينده رود انجام گرفته است. در اين بررسي با استفاده از چارچوب (IDA)، نهاد آب در سه سطح : قوانين، سياست ها و ديريت سازماني و اداري بخش آب مورد ارزيابي قرار گرفته است. همچنين، عملكرد بخش آب با پوشش تمام بخش هاي فرعي آب در ابعاد: فيزيكي، مالي، اقتصادي و عدالت در عملكرد ارزيابي شده است. سپس، ارتباطات نهاد و عملكرد بخش آب در قالب مدل نهاد-عملكرد با رويكرد معادلات همزمان با روش حداقل مربعات سه مرحله اي (3SLS) برآورد شد نتايج حاصل از برآورد مدل نشان مي دهد كه در عملكرد نهاد آب، بيشتر از آنكه اثربخشي كلي قوانين و سياست هاي بخش آب نقش داشته باشند، اثربخشي كلي مديريت سازماني و اداري بخش آب تأثيرگذار است؛ به اين معنا كه نقش محوري را مديريت فن سالارانه ايفا مي كند. همچنين، ارزيابي كلي عملكرد بخش آب در چهار مؤلفه ي عملكرد فيزيكي، مالي، اقتصادي و عدالت در عملكرد نشان ميدهد كه عملكرد فيزيكي بالاترين ميزان عملكرد را در بين ساير مؤلفه ها دارا مي باشد. نتايج اين بررسي علاوه بر آنكه اثر متقابل نهاد آب و عملكرد بخش آب را در ساختار حكمراني آب مورد ارزيابي قرار مي دهد، راهبردي براي اصلاحات نهادي مورد نياز در بخش آب را فراهم مي نمايد.