بررسي اثرات تغيير وضعيت درياچه اروميه و ارائه راهبردها

افزايش جمعيت و به دنبال آن افزايش استفاده از منابع آبي و خاكي، همچنين مديريت ضعيف اين منابع به همراه تغيير اقليم و نوسانات در نزولات جوي نيازمند يك طرح و برنامه ريزي يكپارچه جهت حفظ اكوسيستم و استفاده بهينه از منابع مختلف مي باشد. در كشور ما نيز با توجه به افزايش روز افزون جمعيت و نوسانات اقليمي و كاهش نزولات جوي چندين سال است كه باعث شده است محيط زيست كشور با بحران هاي مختلفي روبرو گردد. با توجه به مشكلات پيش آمده براي درياچه اروميه كه عمدتا از عدم اجراي مديريت بهم پيوسته منابع آب در اين حوضه آبريز نشأت گرفته است، انجام مطالعات جامع و دقيق با رويكردي همه جوانب را در نظر گرفته باشد در اين حوضه آبريز ضروري به نظر ميرسد. در اين راستا، در اين حوضه مطالعات متنوعي در سالهاي اخير توسط مشاورين داخلي و بين المللي صورت گرفته است. با توجه به افزايش مشكلات كم آبي و خشك شدن درياچه اروميه و مشكلات اقتصادي، اجتماعي و بهداشتي كه ابعاد اين موضوع را منطقه اي مي نمايد، ضرورت تدوين طرح جامع و همه جانبه براي حل اين معضل اجتناب ناپذير است. درياچه اروميه، درياچه اي وسيع است كه در شمال غربي ايران و بين استان هاي آذربايجان غربي و شرقي واقع شده است. اين درياچه در پايين ترين نقطه حوضه آبريز بسته اي با مساحت تقريبي 52000 كيلومتر مربع، كه قسمت هايي از آن در استان كردستان واقع شده است، قرار دارد. درياچه اروميه يك پارك ملي و يكي از بزرگترين سايت هاي موجود در ايران است كه به عنوان ذخيره گاه زيست كره يونسكو نيز معرفي شده است. در حال حاضر سطح آب درياچه اروميه نسبت به متوسط بلند مدت كاهش چشمگيري داشته و شرايط و عملكرد هاي زيست بومي آن نيز به دليل نوسانات ترازآبي و به ويژه شوري بيش از حد آن با تهديد جدي مواجه است. بدين جهت تداوم برنامه ريزي مديريت جامع درياچه اروميه مي بايست ادامه يابد.