تحليل پايداري منابع و مصارف آب: برخورد مبتني بر بيلان آب

نامحدود بودن نيازهاي انساني از يك سو و كمبود منابع طبيعي از سوي ديگر ، انسانها را برآن داشته است تا با برنامه ريزي درست و آينده نگر، آينده اي مطمئن براي خود بسازند. از آنجا كه در سيستم هاي منابع آب، به دلايل مختلف نظير تغيير در سياست ها، تغيير در شرايط اقليمي (تغييرات محيطي) و يا افزايش جمعيت، نيازهاي محيط در حال تغيير است؛ لازم است تا با يك برنامه ريزي درست براي مقابله و پاسخگويي به آنها آماده شد. براي نيل به اين هدف مسأله پايداري سيستم ها مورد توجه قرار مي گيرد. عليرغم مشخص بودن اهميت در نظر گرفتن توسعه پايدار، هنوز نحوه كمي كردن پايداري براي لحاظ كردن آن در تصميم گيري ها شيوه كاربردي به خود نگرفته است و غالباً در حد توصيفي و در حد در نظر گرفتن كليات مطرح مي شود. در اين مقاله در ابتدا مروري بر رويكردهاي موجود در تحليل كمي پايداري منابع و مصارف آب جهت تدوين شاخص هاي پايداري انجام مي گيرد و در ادامه با بكارگيري روش جدول هاي ورودي خروجي به بررسي شاخص پايداري هيدرولوژيكي در يك دشت فرضي پرداخته مي شود. نتايج بدست آمده نشان دهنده ارزش بسزاي استفاده از روش پيشنهاد شده در تعريف و اعمال اصول پايداري است.