روش توسعه كم اثر (Low Impact Development) شيوه اي سازگار با محيط زيست در كنترل سيلاب شهري

توسعه و گسترش شهرها به ويژه در حالت سنتي آن، موجب تغيير در ماهيت زمين و به تبع آن تغيير در پارامتر هاي هيدرولوژيكي طبيعي حوضه مي شود. مهمترين پارامتري كه در توسعه تغيير مي كند نفوذپذيري مي باشد. كاهش نفوذپذيري عامل اصلي افزايش حجم رواناب شهري ناشي از بارندگي و همچنين انتقال آلودگي از نواحي مجاور مي باشد. جهت جبران اثرات منفي توسعه بر چرخه هيدرولوژيكي، هدايت و مهار آبهاي سطحي از شبكه زهكشي بهره برده مي شود كه اين سيستم به دليل محدوديت هايي از قبيل نقص در طراحي، الزامات زيربنايي، سازگار نبودن با محيط زيست و... معمولا با مشكل مواجه شده و عبور حجم عظيم رواناب از محدوده توسعه يافته و تشكيل سيلاب مخرب شهري را به دنبال خواهد داشت. در تحقيق پيشرو سعي بر معرفي برخي روش ها با عنوان توسعه كم اثر شده است و با مقايسه آنها از لحاظ اقتصادي، عملكرد و قابليت اجرا مناسبترين روش معرفي گرديده است. توسعه كم اثر يكي از روش هاي مديريت سيلاب شهري براي حفظ و بازگرداندن شرايط هيدرولوژيكي طبيعي يك حوضه آبريز به شرايط اوليه قبل از توسعه يافتگي و بهبود محيط زيست آن حوضه مي باشد.