ضرورت هاي اجراي طرح احياء و تعادل بخشي منابع آب زيرزميني كشور

مشكلات مربوط به بهره برداري از منابع آب به طور اعم و منابع آب زيرزميني به طور اخص پديده نو ظهوري در كشور ما محسوب نمي شود. نگاهي به روند توسعه بهره برداري از منابع آب بيانگر عوارض نامطلوب كاهش حجم مخازن آبرفتي از چهار دهه گذشته است. دستاوردهاي چنين پديده نامطلوبي كه مترادف با توسعه اقتصادي – اجتماعي در سطح كشور مي باشد معمولا ناديده انگاشته شده است. نگاه يك جانبه به توسعه كشاورزي و عدم رعايت الگوي مصرف از جانب متوليان امر كشاورزي از عوامل اصلي بروز پديده نامطلوب افت ادامه دار در سطح آبخوان هاي آبرفتي كشور محسوب مي شود. با توجه به نقش تعيين كننده آب زيرزميني در تامين آب مورد نياز براي مصارف مختلف از جمله شرب، صنعت و كشاورزي در مناطق مختلف كشور ارزش و اهميت آن بر همگان روشن مي باشد. عدم توجه به تغييرات كمي و كيفي اين منابع حياتي تبعات جبران ناپذيري را براي كشور به همراه خواهد داشت و بيم آن مي رود كه حيات و مدنيت بخش گسترده اي از كشور را به مخاطره انداخته و آينده اي مبهم براي مردمان ايران زمين رقم بخورد. وزارت نيرو با توجه به اين موضوع و با عنايت به مصوبات شوراي عالي آب مبني بر ارايه طرحي براي مقابله با اين بحران اقدام به تهيه طرح احياء و تعادل بخشي آب هاي زيرزميني كه مشتمل بر پانزده پروژه اجرايي است نمود و اين پروژه ها از سال 1394 در كل كشور اجرايي شده است.