بررسي تاثير سبك آموزش تعاملي بر خودكارآمدي دانش آموزان دوره ابتدايي

هدف پژوهش حاضر بررسي تاثير سبك آموزش تعاملي برخودكارآمدي دانش آموزان دوره ابتدايي بود. طرح پژوهش نيمه آزمايشي و از نوع طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري كليه دانش آموزان پسر دوره ابتدايي منطقه خان ميرزا در سال تحصيلي 96-95 بودند كه از اين جامعه تعداد60 دانش آموز انتخاب شده و به صورت تصادفي در 2 گروه ( 30 آزمايش) و (30 كنترل) با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي انتخاب شده و جايگزين شدند. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه خودكارآمدي استفاده شد. تجزيه و تحليل داده باتحليل كواريانس انجام گرفت. نتايج پژوهش نشان دادكه آموزش سبك تعاملي بر خودكارآمدي در دانش آموزان تاثير دارد. در واقع آموزش سبك تعاملي باعث افزايش خودكارآمدي در دانش آموزان مي شود. با توجه به اينكه سبك آموزش تعاملي فرايندي پويا است كه مستلزم ارتباط و عمل متقابل بين دانش آموزان و معلمان است؛ بنابراين استفاده از اين روش مي تواند ميزان خودكارآمدي دانش آموزان را بهبود بخشد.