موزه ها حلقه گم شده حفاظت از محيط زيست در ايران

محيط زيست يكي از بسترهاي بسيار مهم بحث سياست جهاني است. آنچه كه باعث شده انسان بر روي واژه محيط زيست تأكيد كند و آنرا همچون بحث سياسي- اجتماعي جدي بگيرد، تا با جلوگيري از برهم خوردن هارموني نظام طبيعت حاكم بر زمين، ناجي زمين و موجودات آن باشد ، ضرورت بقاست. زمين، آب و انسان سه بازوي بهم پيوسته حيات هستند كه بايد در تعادل و هارموني نگهداشته شو ند. بر هم خوردن يكي از اين بازوها همه چارچوب فلسفه زندگي روي زمين را برهم مي زند. مسايل مربوط به محيط زيست در اواخر قرن بيستم بعدي جهاني يافت و مورد توجه جد ي خيلي از كارشناسان قرار گرفت. در عين حال، مسايل زيست محيطي با ابعادي بين المللي چالش هاي سختي را براي خيلي از ارگان ها به ارمغان آورده است. لذا لازم است مسايل زيست محيطي در جامعه معرفي شده و برخي از ويژگي هاي اصلي عوامل و پيامدهاي دگرگوني جهاني محيط زيست و همچنين راه هاي مقابله با اين تغيير مورد بحث و بررسي قرارگيرد. امروزه موزه ها نقش بسزايي در حفاظت از محيط زيست بازي مي كنند و اين آموزش ها براي اقشار مختلف در تمامي سنين مفيد مي باشند چرا كه با آموزش تصويري همراه بوده و از قدرت نفوذ بسيار بالايي در اذهان عمومي (براي بالابردن سطح آگاهي به شكل عميق ) برخوردارند. حفاظت، معرفي و پژوهش در و يژگي هاي بومي محيط زيست از طريق موزه ها مي تواند يكي از راه هاي توسعه پا د يار در حفظ محيط زيست به شمار رود. موزه ها بيانگر و نمودار فرهنگ يك منطقه و يا يك اقليم بوده و مي توانند براي ثبت و حفاظت عناصر و پديد ه هاي ارزشمند آن مكان بكارگرفته شوند. اين نوع نگرش به موزه و ويژگي هاي آن فراتر از ديدگاه هاي مدرنيستي و نمايش صرف اشياء مي باشد. لذا در اين كار به اهميت اين مقوله به همراه نقش آن در توسعه پايدار حفظ محيط زيست پرداخته شده است.