بررسي تاثير حاشيه نشيني ، مشكلات و راه كارهاي آن در شهرها مطالعه موردي شهرستان شيروان

حاشيه نشينان بيشتر افراد مهاجر و روستايي و عشاير و كمتر شهري هستند كه اغلب فاقد مهارت لازم شهري هستند كه به بهانه عدم توجيه اقتصادي، عدم حمايت از مشاغل بومي و پايه اي در روستاها و از سوي ديگر پديده هاي طبيعي از قبيل سيل، خشكسالي و غيره و نيز به دليل عوامل جاذب شهري زادگاه خود را ترك كرده و به شهرها روي مي آورند . حاشيه نشيني در كشورهاي در حال توسعه، غالبا از مهاجريني تشكيل مي شوند كه به دليل پايين بودن سطح مهارت هاي فني و فقدان سرمايه كافي، زندگي حاشيه اي را برگزيده اند. فقر اقتصادي، بالا بودن ميزان جرايم و كمبود خدمات زيربنايي، پايين بودن سطح سواد، واحدهاي مسكوني فرسوده و از خصوصيات مشترك مناطق حاشيه نشين به شمار مي روند. مناطق حاشيه نشين در برگيرنده جغرافيايي مشخص هستند كه با ناهنجاري هاي اجتماعي به لحاظ از بين رفتن ارزش هاي انساني در حاشيه شهرها به سرعت پرورش مي يابد و اعمالي چون دزدي، اعتياد، قاچاق، فحشا در آنجا بيش از متن اصلي شهر ديده مي شود. تحقيق حاضر بررسي تأثير حاشيه نشيني ، مشكلات و راهكارهاي آن در شهرها، در شهر استان شيروان مورد بررسي قرار داده است. روش تحقيق، تركيبي از روش هاي استادي، تحليلي و پيمايشي است. در اين تحقيق تعداد پرسشنامه 230 مورد مي باشد. پرسشگري در آبان ماه 1394 تكميل گرديد بررسي ساختار اقتصادي و ساختار كالبدي فضايي محله كهنه شهر، شيروان صورت گرفت. يافته هاي تحقيق نشان ميدهد كه گسستي آشكار در ساختار اقتصادي و كالبدي فضايي بين محله كهنه شهر و ساير محلات شهر شيروان وجود دارد. همچنين بررسي و تحليل كليه شاخص هاي تحقيق نشان مي دهد كه رابطه اي مستقيم بين شرايط نامطلوب اقتصادي و كالبدي - فضايي در محله كهنه شهر، شيروان قابل مشاهده است