مدل سازي مشاركت مردمي مناطق حاشيه نشين در برنامه ريزي هاي توسعه شهري

توجه به مشاركت در دهه هاي اخير همواره مورد توجه صاحب نظران اجتماعي بوده است. مشاركت بين نهادهاي دولتي و مدني بيانگر آگاهي و مسووليت پذيري شهروندان نسبت به سرنوشت خودشان و نبود فرهنگ آمريت است. مشاركت مدني موجب انسجام نيروهاي مردمي و توانمندي آن ها مي شود. بر اين اساس در اين مقاله قصد بر آن است راهكارهاي مشاركت مردمي زنان محله جعفرآباد كرمانشاه مورد بررسي قرار گيرد. جامعه آماري تمامي زنان ساكن در محله بودند. روش مطالعه كيفي و موردي است. روش نمونه گيري، هدفمند و از نوع زنجيره اي بود. به منظور گردآوري داده ها از مصاحبه ي عميق استفاده شد. براي تجزيه و تحليل داده ها از روش تحليل تئوري بنياني استفاده شد. يافته هاي به دست آمده از مصاحبه، 41 مفهوم كليدي بود. در نهايت به تناسب جملات و بار معنايي موجود در هر دسته، 4 مفهوم توزيع عادلانه امكانات در شهر، ايجاد انگيزه مشاركت در شهروندان، پاك سازي و نظافت محله، ايجاد امنيت در محله استخراج و مورد تحليل قرار گرفت.