واكاوي مفهومي شاخص ها توسعه پايدار حمل و نقل

پايداري معمولا با استفاده از مجموعه اي از شاخص هاي قابل اندازه گيري جهت رديابي روند ها، مقايسه ي نوا حي و فعاليت ها، ارزيابي سياستهاي خاص، و گزينه اي برنامه ريزي و تعيين اهداف عملكردي مورد ارزيابي فرا ميگيرد. به طورث كه مهندسان ترافيك به طور سنتي هر گونه افزايش در ظرفيت جاده اي يا تاسيسات پاركينگ را به صورت يك بهبود توصيف مي كنند، گرچه از ديدگاههاي زيادي (عابران، شهروندان، زيبايي، و كيفيت زيست محيطي) ممكن است نشان دهنده ي بدتر شدن باشد. برنامه ريزي حمل و نقل پايدار از نظر سوگيري زبان به نفع سفرهاي اتومبيل اجتناب ميكند. روش تحقيق در اين مقاله توصيفي اسنادي است و با استفاده از مرور مقالات و كتب متعدد ا قدام به واكاوي توسعه پايدار حمل و نقل و تعيين و تبيين شاخص هاي پايداري حمل و نقل شده است و در نهايت راه كارهاي جهت پذيرش و اجرايي كردن اين شاخص ها ارايه گرديده است