بررسي رابطه هوش معنوي با خلاقيت دانش آموزان دوره متوسطه

هدف اصلي اين پژوهش مطالعه رابطه هوش معنوي با خلاقيت دانش آموزان بود، براي نيل به هدف مذكور علاوه بر مطالعات نظري و بررسي ادبيات پژوهش، داده ها به وسيله دو پرسشنامه استاندارد هوش معنوي و خلاقيت جمع آوري گرديدكه پايايي آن ها به ترتيب 0/89 و 0/85 به دست آمد. جامعه آماري پژوهش، شامل 11149 نفر دانش آموزان دوره دوم متوسطه دولتي در ناحيه 2 شهر زنجان بود كه از بين جامعه مذكور تعداد 360 نفر به عنوان نمونه آماري با روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شدند. روش پژوهش به لحاظ هدف كاربردي و از نظر چگونگي جمع آوري داده ها از نوع توصيفي -همبستگي بود. با تحليل داده ها از طريق شاخص هاي آمار توصيفي و استنباطي نتايج نشان داد كه به طور كلي دانش آموزان مورد مطالعه از نظر هوش معنوي و خلاقيت بالاتر از ميانگين فرضي جامعه قراردارند. هم چنين رابطه معني داري بين هوش معنوي با خلاقيت دانش آموزان وجود داشت به طوري كه اين رابطه در حدي بود كه متغير مذكور توان پيش بيني خلاقيت را نيز دارا بود.