بررسي ميزان استقرار بودجه ريزي عملياتي در وزارت امور اقتصادي و دارايي

گرايش دولت ها به سمت بودجه ريزي عملياتي در جهان روز به روز در حال فزوني است، در اين ميان كشور ايران نيز براي افزايش كارايي و اثر بخشي سازمان ها، تغيير نحوه بودجه ريزي سنتي به بودجه ريزي عملياتي را از اولويت هاي خود قرار داده است اين مطلب را مي توان به وضوح در قوانين موجود مشاهده نمود، به طوري كه بند 32 برنامه پنجم توسعه اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي ( تبديل نظام بودجه ريزي كشور به بودجه ريزي عملياتي) به صراحت، اشاره به اين موضوع دارد. دستيابي به اين هدف، مستلزم شناسايي الزامات مربوط به اين نوع بودجه ريزي است. در پژوهش حاضر هدف محقق بررسي وضعيت بودجه ريزي عملياتي در وزارت امور اقتصادي و دارايي بود. براي بررسي عملي و تجربي مدل پژوهش ابتدا متغيرهاي هر يك از فرضيه هاي پژوهش تعريف مفهومي و عملياتي شد، سپس پرسشنامه اي حاوي 13 سيوال براي سنجش متغيرهاي پژوهش تهيه شد. جامعه آماري اين تحقيق، مديران و معاونان و متخصصان ارشد وزارت اقتصاد و دارايي بودند. بنابراين نمونه آماري مورد نياز بر اساس فرمول نمونه گيري جامعه محدود كوكران تخمين زده شد و 150 پرسشنامه به آنها ارايه شد. پژوهش حاضر از تحقيقات كاربردي است، كه از نظر هدف توصيفي، از نظر روش و اجرا پيمايشي و از نظر روش تحليل آزمون t تك نمونه اي بود. لذا از نظر پاسخگويان عوامل فني بودجه ريزي عملياتي در وزارت امور اقتصادي و دارايي از وضعيت مناسبي برخوردار نبود. نتايج نشان داد كه از نظرپاسخگويان عوامل محيطي و عوامل انساني بودجه ريزي عملياتي در وزارت امور اقتصادي و دارايي از وضعيت مناسبي برخوردار است.