تحليل موانع سازماني موثر بر توانمندسازي كاركنان مورد مطالعه: اداره كل منابع طبيعي و آبخيزداري استان كرمانشاه

توانمندسازي كاركنان يك ابزار ضروري مديريتي است كه براي هدايت منابع انساني به منظور افزايش بهره وري سازمان مورد استفاده قرار مي گيرد؛ از اين رو، به منظور دست يافتن به اين مهم بسترسازي اوليه و مناسب در محيط سازمان ضروري است. بنابراين ، هدف از پژوهش حاضر تحليل موانع سازماني موثر بر توانمندسازي كاركنان اداره كل منابع طبيعي و آبخيزداري استان كرمانشاه است كه به روش همبستگي با استفاده از مدل علي ارتباطي انجام شد. بدين-منظور تعداد 200 نفر از كاركنان اداره كل منابع طبيعي استان كرمانشاه با روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه اي بود كه روايي صوري آن براساس نظر جمعي از اساتيد و صاحبنظران دانشگاهي تاييد گرديد و اعتبار آن با استفاده از آزمون آلفاي كرونباخ (0/89=a) محاسبه شد، كه بيانگر مناسب بودن ابزار پژوهش بود. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از آزمون هاي هبستگي و تحليل عاملي در محيط نرم افزار SPSS20 انجام گرديد. يافته هاي تحقيق حاكي از آن بود كه چهار مانع سازماني: موانع روانشناسي اجتماعي، موانع ارتباطات و تعهدات فردي، موانع نهادي ساختاري و موانع ارتباطي مشاركتي اثرگذارترين موانع در عدم توانمندسازي كاركنان اداره كل منابع طبيعي و آبخيزداري استان كرمانشاه هستند، به طوريكه تحليل عاملي، تبيين واريانس اين 4عامل را، حدود 67/61 درصد نشان داد.