بررسي و مدل سازي تغييرشكل سطح زمين در زمين لرزه هاي 9319/5/29 اهر و ورزقان

مطالعه بر روي گسلها و شناسايي هر چه بهتر آنها در يك منطقه مي تواند به ما در تحليل خطر زلزله و مدل سازي تغيير شكل هاي ناشي از لغزش گسل ها كمك شايان توجهي كند. طبق نظريه زمين ساخت، گسل ها شكستگي هاي صفحه اي در سنگها هستند كه زمين لرزه نتيجه آزاد شدن ناگهاني انرژي انباشته شده در حين حركت سريع سنگهاي طرفين شكست نسبت به هم مي باشند كه در اثر آزاد شدن اين انرژي و به دليل واكنش الاستيك پوسته، زمين دچار تغيير شكل مي۔ شود. چگونگي اين تغيير شكل ها و مدل كردن آن جهت برآوردهاي آتي و حتي آگاهي از نحوه تغيير شكل گذشته منطقه در اثر انواع گسلش جهت پي بردن به سيستم تكتونيك از اهميت زيادي برخوردار است زيرا اطلاعات اين مدل ها در برنامه ريزي۔ هاي شهري، مديريت و تصميم گيري كلان شهرهاي مجاور مناطق لرزہ خيز و همچنين برآورد خطر، بسيار سودمند مي تواند باشد. يكي از روشهاي آگاهي از حركت گسل، مدل سازي تحليلي است كه با وجود دراختيار داشتن فرمول هاي بسته، امكان مشتق گيري از فرمول ها و رسيدن به مشتقات جابجايي نظير كرنش و اتساع را داريم ، بدين منظور در اين تحقيق سعي برآن شده ميدان جابجايي و كرنش همزمان با دو زمين لرزه 21 مرداد ماه 1391 با استفاده از روابط رياضي مدل شود، به صورتيكه با اطلاع از بزرگاي زلزله، شيب، عمق و امتداد و محاسبه كميت نابرجايي و ابعاد صفحه شكست از روابط تجربي، مكانيزم گسلش و هندسه صفحه گسل ها تعيين گرديد و سپس با بكار گيري مدل تحليلي اكادا، تغيير شكل هم لرزه پوسته زمين محاسبه شد. نتايج حاكي از آن است كه بيشينه جابجايي لرزه اصلي گسل امتداد لغزجنوب اهر در راستاي شرقي غربي، 22 سانتي متر در راستاي شمالي جنوبي 6٫3 سانتي متر و در راستاي ارتفاعي 6٫5 سانتي متر مي باشد همچنين مقادير ماكزيمم و مينيمم اتساع در محدوده مورد مطالعه به ترتيب 0/0000308 متر و 0000238 متر محاسبه گرديد.