جانمايي بهينه ايستگاههاي آتش نشاني و سيستم هاي هوشمند اتفاي حريق در منطقه 2 تهران

تحقق فرايند امدادرساني در مدت زمان مناسب، وابستگي زيادي به مكان ايستگاه امدادرسان و ايمني اماكن دارد. هدف از اين تحقيق جانمايي بهينه ايستگاه هاي آتش نشاني و سيتم هاي خودكار اتفاي حريق است، به نحوي كه امداد رساني به صورت بهينه تحقق يابد. در اين تحقيق ضمن بررسي معيارهاي مهم در مكانيابي ايستگاه هاي آتشنشاني، با استفاده از روشهاي تصميم گيري سلسله مراتبي، معيارها مقايسه و درجه اهميتشان استخراج شده و محدوده خدمات رساني استاندارد ايستگاه هاي منطقه مطالعاتي، با استفاده از روشهاي تحليل شبكه در سيستم اطلاعات مكاني، تعيين شده است. سپس با توجه به فاكتورهاي لازم براي مكان مناسب ايستگاه ها، نقشه هاي فاكتور تهيه و بعد از آن با نتايج بدست آمده از روش وزن دهي مقايسه زوجي، به هر يك از فاكتورها وزني داده شد و با استفاده از مدل تهيه شده، نقشه هاي فاكتور به روش همپوشاني شاخص تلفيق و در پايان 5 ايستگاه پيشنهاد و اولويت بندي شده اند و نقشه رستري نواحي حساس نيازمند به تجهيزات هوشمند تهيه شده است.