شناسايي مناطق واجد لغزش با استفاده از مدل هاي تحليلي دومتغيره ارزش اطلاعاتي - تراكم سطح و استفاده از نرم افزارهاي GIS مطالعه موردي: حوضه آبخيز سد زاكين

زمين لغزش مي تواند يكي از عوامل موثر در ايجاد و انتقال رسوبات آبرفتي به سد زاكين در حوضه آبخيز زاكين در استان هرمزگان باشد. هدف اصلي اين تحقيق، شناسايي مناطق لغزشي و تعيين پارامترهاي موثر در پهنه بندي خطر زمين لغزش در حوضه بالادست سد زاكين به روش، مدل شاخص تركيب وزني مي باشد. در اين تحقيق، ابتدا 9 عامل شامل نقشه شيب، جهت شيب، ارتفاع، ليتولوژي، كاربري اراضي، فاصله از سد، فاصله از شبكه آبراهه، فاصله از گسل و ميزان بارش منطقه به عنوان متغيرهاي تاثير گذار تعيين شدند. سپس لايه هاي اطلاعاتي اين عوامل با استفاده از نرم افزارهاي 9,3 Arc GIS تهيه شده و وزن طبقات هر كدام از عوامل با مدل هاي دومتغييره تعيين گرديدند. آنگاه با تلفيق نقشه لايه هاي اطلاعاتي هر يك از پارامترها در محيط نرم افزار GIS، اقدام به تهيه نقشه نهايي پهنه بندي خطر زمين لغزش حوضه آبخيز مذكور در 5 طبقه از حساسيت خيلي زياد تا خيلي كم صورت گرفت. نتايج نشان مي دهد كه عامل زمين شناسي منطقه به عنوان عامل اصلي و عوامل ديگري چون، فاصله از گسل <500متر، شيب بين 25 تا 45 درصدي بارندگي بيش از 500 ميلي متر، فاصله از شبكه زهكشي 050متر، كاربري اراضي لخت مارني، ارتفاع بين 1400تا2000 متر ، فاصله از سد 0-50متر، جهت شيب جنوبي به ترتيب در پراكندگي زمين لغزش هاي منطقه موثر مي باشند. نواحي خيلي پر خطر و پر خطر اغلب در مجاورت مراتع و تپه ماهور با دامنه هاي پرشيب و مرتفع تا متوسط ارتفاع گرفته اند. تغيير كاربري اراضي و توپوگرافيكي ناشي از احداث سد، جابجايي مواد رسوبي و حمل و انتقال رسوبات آبرفتي سبب تشديد زمين لغزشهاي منطقه داشته اند. نتايج نشان ميدهد كه پهنه بندي خطر زمين لغزش در محيط GIS يعني روي هم انداختن لايه ها و در نظر گرفتن اشتراك مكان هاي لغزش موجود در نقشه هاي مختلف به عنوان عرصه هاي مستعد لغزش، در نماياندن مكانهاي واجد لغزش در آينده موثر است.