مقايسه تحليلي اتصال صلب پيچي متداول و اتصال صلب با مقطع بال كاهش يافته (RBS) تحت اثر بارهاي سيكلي

در زلزله هاي اخير اتصالات صلب بسياري از سازه هاي فولادي با سيستم قاب خمشي دچار شكستگي ترد در جوش اتصال تير به ستون شده اند. مطالعات گذشته نشان داد بيشتر آسيب ها به علت ترك خوردگي جوس بين بال تير و بال ستون بوده و علت آن تنش زياد در اين ناحيه ذكر گرديده است. يكي از روش هايي كه باعث مي گردد تنش در چشمه اتصال كاهش يابد استفاده از تير با مقطع بال كاهش يافته است. با توجه به تاثير زياد چشمه اتصال در رفتار لرزه اي و شكل پذيري اتصال ارزيابي تاثير كاربرد اين روش بر چشمه اتصال ضروري به نظر ميرسد در اين مطالعه يك اتصال صلب پيچي در دو حالت تير بدون كاهش عرض بال و تير با مفطع بال كاهش يافته به كمك نرم افزار المان محدود آباكوس مدل گرديده و با يكديگر مقايسه شدند. با بررسي هاي اوليه انجام شده در اين پژوهش مي توان نشان داد كه استفاده از كاهش مقطع بال تير در اتصالات پيچي تا 21% شكل پذيري اتصال را افزايش مي دهد ولي ميزان افزايش ظرفيت خمشي اتصال محسوس نيست همچنين استفاده از تير با مقطع بال كاهش يافته (RBS) باعث گرديد تنش و انرژي مستهلك شده به ترتيب 18% و 10% در جوش اتصال به ستون كاهش يابد نتايج اين مقاله نشان مي دهد كه استفاده از كاهش مقطع بال در اتصالات پيچي چرخش پلاستيك تير و چشمه اتصال را تا 21% افزايش و تغيير طول پيچ را تا 15% كاهش مي دهد.