تلفيق مكاني نتايج چند طبقه بندي كننده ي فازي در مرحله پس پردازش با استفاده از تئوري اتصال در فضاي توپولوژي فازي

طبقه بندي تكنيكي در تحليل تصاوير سنجش از دور مي باشد كه در كاربردهاي متنوعي استفاده مي شود. در روش هاي طبقه بندي نظارت شده ي سنتي، اطلاعات آموزشي و نتايج طبقه بندي مبتني بر اصل "هر پيكسليك كلاس" نمايش داده مي شوند. در مواردي كه با عدم اطمينان و پيكسل هاي مختلط در سنجش از دور مواجه هستيم، استفاده از روش هاي فازي توصيه مي شود. علاوه بر اين بدليل تفاوت مدل مفهومي طبقه بندي كننده هاي مختلف، تلفيق نتايج آنها و برچسب گذاري پيكسل ها بر اساس بررسي توام دو يا چند طبقه بندي كننده فازي به بهبود نتايج منجر مي گردد. پس از انجام طبقه بندي نيز استفاده از اطلاعات مجاورت به همراه اطلاعات طيفي از ديگر راهكارهاي افزايش صحت طبقه بندي مي باشد. تئوري اتصال در فضاي توپولوژي فازي يكي از روشهاي استفاده از اطلاعات مجاورت در بخش پس پردازش است. در اين تحقيق براي تلفيق مكاني نتايج با استفاده از تئوري اتصال در فضاي توپولوژي فازي يك راهكار پيشنهاد شده است. در اين راهكار ضمن استفاده توام از نتايج دو طبقه بندي كننده فازي، يكي از دو طبقه بندي كننده مبناي تلفيق قرار مي گيرد و تنها پيكسل هايي كه در روش مبنا به عنوان پيكسل محدوده طبقه بندي شده اند، دوباره طبقه بندي مي شوند. نتايج نشان ميدهد كه تلفيق مكاني نتايج نسبت به حالتي كه تنها از يك طبقه بندي كننده استفاده شود، دقت را بهبود مي دهد.