ارزيابي دقت طبقه بندي كننده هاي ماشين بردار پشتيبان و بيشترين شباهت (مطالعه موردي : تهيه نقشه فرسايش آبكندي منطقه لامرد)

يكي از شيوه هاي قابل اجرا براي تهيه نقشه فرسايش خاك با استفاده از سنجش از دور، استفاده از قابليت هاي توانمند الگوريتم هاي طبقه بندي تصاوير ماهواره اي است. در اين تحقيق سعي شده با استفاده از تكنيكهاي پردازش تصاوير ، مناسب ترين تكنيك براي تهيه نقشه فرسايش آبكندي مشخص گردد. در اين راستا تصاوير سنجنده IRS منطقه لامرد با اين روش هاي بيشترين شباهت و ماشين بردار پشتيبان طبقه بندي شد. مقايسه نتايج مربوط به ارزيابي صحت طبقه بندي ها نشان مي دهد كه روش طبقه بندي ماشين بردار پشتيبان روش برتر است و نقشه را با دقت وصحت بالاتر (شاخص كاپا 0/63) نسبت به روش بيشترين شباهت (شاخص كاپا 0/54) توليد كرده است و براي مطالعات آينده تهيه نقشه فرسايش آبكندي در منطقه مورد مطالعه پيشنهاد ميشود. از مهم ترين دلايل اين برتري اين است كه ماشين بردار پشتيبان يك طبقه بندي كننده غير پارامتريك است و تنها از بردارهاي پشتيبان، كه در محدوده ي همپوشاني (مرز) كلاسها، قرار مي گيرند استفاده مي كند و متاثر از واريانس داخلي كلاس ها نيست، بعلاوه تفكيك پذيري كلاس ها را با استفاده از تغيير شكل هاي مختلف افزايش مي دهد.