تاثير خاكورزي حفاظتي و برنامه ريزي آبياري بر مقاومت مكانيكي خاك

به منظور بررسي تاثير خاكورزي حفاظتي بر روي مقاومت مكانيكي خاك، آزمايشي به صورت كرتهاي خرد شده در قالب بلوكهاي كامل تصادفي در 3 تكرار در خاكي با بافت لومي شني رسي انجام شد. تيمارهاي خاكورزي بصورت T1خاكورزيمرسومT2كمخاكورزي و T3بيخاكورزي بوده و تيمارهاي آبياريبصورت: آبياري پس از 25I1 ,ه250وI3 75 درصد تخليه رطوبتي در عمق توسعه ريشه بودند. مقاومت مكانيكي خاك بر اساس شاخص مخروطيCI) در مراحل مختلف براي هر يك از تيمارهاي آزمايشي اندازه گيري شد. نتايج نشان داد كه در مرحله پس از برداشت در عمق 10-0سانتيمتري بين تيمارهاي خا كورزي و همچنين بين تيمارهاي آبياري در سطح احتمال 1 درصد و در عمق 20-10سانتيمتري، به ترتيب در سطح احتمال 5 و 1 درصد اختلاف معن يدار وجود داشت. در عمق 30-20سانتيمتري تيمارهاي خا كورزي و تيمارهاي آبياري بطور مستقل در سطح احتمال 5 درصد اختلاف معن يدار داشتند، ولي اثر متقابل آنها در هيچكدام از عمقهاي انداز هگيري شده، معني دار نبود