ارائه مدل جهت تخمين سرعت عملكردي در بخشهاي مختلف راه و بررسي ايمني راه (مطالعه موردي استان بوشهر(

راه و محيط اطراف آن به عنوان فاكتوري مهم در تعامل با انسان و وسيله نقليه، همواره در جهت افزايش ايمني، مورد بررسي قرار گرفته است. به همين علت در تمامي كشورها تحقيقات فراواني جهت شناسايي پارامترهاي موثر بر ايمني راه انجام شده و طرح هندسي راه به عنوان يكي از مهمترين پارامترهاي تأثيرگذار بر ميزان تصادفات، معرفي شدهاست. براي اطمينان از طرح ايمن راه نيز روشهاي مختلفي از جمله بررسي سازگاري طرح وجود دارد. سازگاري طرح در اين مقاله به روش پروفيل سرعت عملكردي بررسي شد. بنا بر اين ابتدا ضروري بود كه مدلهايي براي پيش بيني سرعت عملكردي ارائه شود. براي اين منظور با استفاده از دوربين سرعت سنج، عمليات ثبت سرعت در بخشي از محور دالكي -كنارتخته، شامل 81 قوس افقي و 81 مسير مستقيم بين قوسها انجام پذيرفت و با دادههاي طرح هندسي، فرايند مدلسازي تكميل شد. مدلسازي بطور مجزا براي قوس افقي و مسير مستقيم صورت گرفت. بررسي مدلها نشان داد، كه عوامل اصلي موثر بر سرعت عملكردي در قوس افقي، شعاع قوس افقي و در مسير مستقيم، شعاع قوس افقي قبلي و فاصله از آن مي باشد. با استفاده از مدلهاي بدست آمده، پروفيل سرعت عملكردي در طول جاده ترسيم شد. با استفاده از اين پروفيل، سازگاري طرح هندسي در بخشهاي مختلف جاده به وسيله مقايسه اختلاف سرعت عملكردي، بررسي شد و مشخص شد ناسازگاري عمدتا در محل ورودي قوسهايي با شعاع كم كه در امتداد تانژانتهاي طولاني قرار دارد، رخ ميدهد.