تاثير محدوديت مالي بر سطح افشاي اختياري شركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

پژوهش حاضر به بررسي تاثير محدوديت مالي بر سطح افشاي اختياري شركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته است. براي اين منظور نمونه اي مركب از 95 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، در دوره ي زماني 1388 تا 1392 به روش نمونه گيري حذف سيستماتيك انتخاب و فرضيه تحقيق روي داده هاي مستخرج از نمونه مذكور آزمون شد. جهت سنجش دامنه محدوديت مالي شركت ها به عنوان متغير مستقل از دو شاخص كاپلان (1997 (و زينگالاس (1997 (و براي سنجش متغير وابسته دامنه افشاي اختياري شركتها از مدل 71 عنصري بوتوسان (1997 (استفاده شده است. يافته هاي پژوهش حاكي از آن است كه حساسيت ميزان محدوديت مالي شركت هاي بورسي بر سطح افشاي اختياري آنها تاثير معناداري ندارد و سطح افشاي اختياري شركت هاي نمونه با افزايش محدوديت مالي افزايش نيافته است. يافته هاي پژوهش در تضاد با تحقيقات هريس (1994 (و برنچ و فرد (1997 (و همكاران (2004 (و اسپيتوسا و همكاران (2008 (كه وجود رابطه مستقيم بين افشا و نقدشوندگي را تاييد نموده اند، مطابق نمي باشد شايد علت آن .....