تخصيص تعداد بهينه اتوبوس در خطوط برون شهري (مطالعه موردي: يك شركت اتوبوسراني پايانه شهر بيرجند)

پايانه هاي مسافربري برون شهري به عنوان مراكز تبديل سفرهاي برون شهري به درون شهري و بالعكس با توجه به نبود مسير ريلي و رونق كم مسير هوايي نقشي اساسي در حمل و نقل استان خراسان جنوبي ايفا مي كند. از آن جا كه رشد سفرهاي برون شهري استان اجتناب ناپذير بوده و سياست هاي تكليفي نظير قانون توسعه حمل و نقل عمومي و مديريت سوخت نيز دولت را مكلف به سرمايه گذاري در اين بخش نموده اند توجه بيش از پيش به پايانه ها جهت ارايه خدمات مناسب و كاهش هزينه هاي وارد به كل سيستم ضروري به نظر مي رسد. در اين مقاله يك مدل شبيهسازي جهت تخصيص بهينه اتوبوسهاي برون شهري به مسيرهاي مختلف ارايه شده است. با استفاده از اطلاعات گرفته شده از پايانه مسافربري بيرجند و فرموله كردن روابط به تحليل و بررسي تعداد بهينه اتوبوس لازم در خطوط برون شهري براي حداكثر نمودن سود پرداخته شده است