پتانسيل سامانه هاي استحصال آب باران در كاهش مصرف آب غيرآشاميدني

در سالهاي اخير، گسترش سامانه هاي استحصال آب باران به منظور جايگزيني آب مورد استفاده در مصارف غيرآشاميدني بيش از پيش مورد توجه قرار گرفته است. افزايش ايمني تأمين آب و كاهش اثرات زيست محيطي ناشي از برداشت بي رويه منابع آب از جمله مزاياي اين رويكرد به حساب مي آيد. در تحقيق حاضر پتانسيل سامانه هاي استحصال آب باران در كاهش مصرف آب آشاميدني مورد مطالعه قرار گرفته است. نتيجه بررسي طرح هاي اجرا شده در نزديك به 20 كشور حكايت از آن دارد كه سامانه هاي استحصال آب باران به طور متوسط قادر به تأمين 50 درصد از آب مورد استفاده در مصارف غيرآشاميدني مي باشند. تحليل هاي انجام شده همچنين نشان داد كه پتانسيل صرفه جويي سامانه هاي مذكور به عواملي از قبيل بارندگي سالانه، مساحت آبگير، ظرفيت ذخيره سازي و تقاضاي آب خانگي بستگي دارد. بر اساس مستندات موجود، در بيش از 90 درصد طرح هاي مورد مطالعه، آب باران در فلاش تانك سرويس هاي بهداشتي مورد استفاده قرار مي گيرد. مصارفي نظير آبياري فضاي سبز، شست وشوي خودرو، لباس شويي، صنايع، استحمام و كاربردهاي تفريحي نيز به ترتيب در 15 و 8 درصد از موارد، تحت پوشش سامانه هاي آبرساني دوگانه مبتني بر استحصال آب باران قرار ،15 ،46 ،23 ،70 داشته اند.