بررسي ساختار بندسارها به عنوان سازه هاي سنتي استحصال آب باران در مناطق خشك و نيمه خشك (مطالعه موردي: منطقه جنوب سبزوار)

بندسار بعنوان يك سيستم ساده و سنتي استحصال سيلاب در مناطق خشك و نيمه خشك است كه با مشاركت آبخيزنشينان در سطح وسيعي از حوزه قابل اجرا بوده و علاوه بر مهار سيلاب و تغذيه آبخوان،كشاورزي سيلابي را در منطقه گسترش مي دهد و با رسوبگيري از سيلاب به غني شدن خاك منجرمي شود.دراين تحقيق ابتدابااستفاده ازنقشه هاي توپو گرافي و تصاوير ماهواره اي و مقالات موجود اطلاعات كلي منطقه فراهم شد.سپس با بازديد هاي ميداني اندازه گيري ابعاد بندسار ها و نيز نمونه برداري از خاك داخل بندسار و مناطق شاهد صورت گرفت. همزمان اطلاعات محلي نيز در خصوص نحوه ساخت و نيز كاربري بندسارها گردآوري گرديد. با توجه به ساختارو نحوه آبگيري، در اين تحقيق بندسارها به سه گروه شامل 1 - داخل آبراهه اي 2- كنار آبراهه اي و 3- دشتي تقسيم شدهاند. نوع داخل آبراهه اي اغلب در مناطق كوهستاني ديده مي شود و پشته هاي بلندتري دارد وسطح آبگيري آن نسبت به حجم عمليات خاكي كمتر است. نوع كنار آبراهه اي غالبا در دشتسرهاي لخت و آپانداژ ديده ميشود و نوع دشتي را عمدتا در دشتسر پوشيده مي بينيم. با توجه به ساختار بندسارها ميزان كارايي آنها نيز مختلف بوده وميزان دوام و پايداري متفاوتي را دارا مي باشند ولي براي افزايش پايداري و كاهش هزينه هاي نگهداري هر سه نوع بندسار ذكر شده نيازمند بررسي هاي بيشتر جهت تنظيم الگوهاي علمي به منظور طراحي و ساخت آنها مي باشد.