تغذيه آبهاي زيرزميني و آبخوانهاي كم عمق قنوات با استحصال آب باران

در پهنه كوير ايران با نزولات آسماني اندك، فقر منابع آب و دشواري هاي آب و هواي حاكم بر آن، يكي از بهترين و منطقيترين شيوه ي استحصال آب، قنات است. هنگامي كه از زندگي در اراضي خشك و نيمه خشك كشور سخن به ميان مي آيد، بي درنگ كاريز يا قنات در ذهن كاوشگر انسان ترسيم مي شود. بر اين پايه، قنات را مي توان جغرافيايي ترين پديده اراضي خشك و نيمه خشك كشور ايران دانست. در راستاي كاهش هدر رفت بارندگيها در مناطق خشك ميبايست روش- هاي مختلف جمع آوري آب باران را دانست تا بتوان با مهار هرزآبها و تند سيلاب ها در اين مناطق به تغذيه سفره هاي آب زيرزميني و بهره برداري درست از قنات هاي خشك شده دست يافت. تغذيه آبهاي زيرزميني و آبخوان هاي كم عمق از طريق استحصال مناسب و مفيد آب باران مي تواند از اقدامات اجرايي و زيربنايي در راستاي احياي قنوات خشك شده در كشور باشد. هدف اين مقاله تشريح انواع روشهاي تغذيه مصنوعي به درون سفره هاي آب زيرزميني است تا به جاي تخريب شهرها توسط سيل ، بتوان اين آب ها را به داخل سفره ها تزريق نموده و در هنگام كم آبي يا خشكسالي از آن ها بهره گرفت .