استاندارد پيشنهادي جهت حفاظت پرتوي مواد غذايي در ايران

Suggested Radiation Protection Standards on Foodstuffs in Iran

وضعيت فعلي تجارت بين المللي مواد غذايي مستلزم اعمال ضوابط خاص ايمني است. در اين ارتباط، جهت حصول اطمينان از رعايت استانداردهاي بهداشت عمومي، آلودگي پرتوي مواد غذايي بايستي در نظر گرفته شود. بدين منظور، سازمان هاي بين المللي استانداردها و راهنماهاي معيني را منتشر نموده اند. با اين وجود، كشورهاي مختلف با توجه به رژيم هاي متفاوت غذايي و ساير پارامترهاي مرتبط، بايد ضوابط و مقررات ويژه ي خود را تدوين نمايند. در اين مقاله استانداردها و راهنماهاي مطرح توصيه شده توسط سازمان هاي بين المللي در زمينه ي تراز مجاز راديونوكليدها در مواد غذايي مورد بررسي قرار گرفته و بر اساس آن با در نظر گرفتن آمار مصرف و درون جذبي مواد غذايي در ايران، مجموعه اي از ترازها پيشنهاد گرديده است. ترازهاي معرفي شده در مورد مواد غذايي براي موقعيت هاي عادي و اضطراري تداوم يافته، به ترتيب، بر اساس حدود دز توصيه شده از سوي كميسيون بين المللي حفاظت در برابر اشعه (ICRP) يعني 1.0 mSv·y-1 و 1. mSv·y-1 در نظر گرفته شده است.

Present state of international food trade requires adopting specific food-safety measures, and radioactive foodcontamination has to be considered in this respect to ensure public-health standards. International organizations provide certain standards and guidelines in this regard. However, different countries should develop their own standards based on specific diets and related national parameters. In this paper, standards on radionuclides in foodstuffs, recommended by Codex Alimentarius Commission, along with other international guidelines have been reviewed on the basis of which a set of guideline levels is suggested using annual food-intake in Iran. The levels for foodstuffs are provided for normal as well as prolonged emergency situations considering 0.1 mSv·y-1 and 1.0 mSv·y-1 dose limits recommended by International Commission on Radiological Protection (ICRP), respectively.